Van 6 t/m 12 maart nam ik deel aan de 10de Internationale Sabeelconferentie over Oog in oog met de erfenis van onrecht (Facing the Heritage of Injustice). Er werd stil gestaan bij 50 jaar bezetting van de Palestijnse gebieden, 70 jaar verdelingsplan VN en 100 jaar Balfourdeclaration. Vanuit de hele wereld waren er ca 200 deelnemers bij elkaar gekomen.
Na de conferentie kom ik (opnieuw) tot deze conclusies: 1. Je kunt Israël moeilijk meer een democratie noemen. Ten eerste omdat de Israëlische regering principieel en praktisch kiest voor Israël als Joodse staat, waardoor anderen tweederangs burgers worden. In allerlei wetgeving komt dat ook tot uitdrukking. Ten tweede omdat Israël nu al vijftig jaar de Westbank, Gaza en de Golan bezet, een bezetting die steeds verder gaat. Een staat die andere burgers al vijftig jaar geen democratische rechten gunt, kan geen democratie zijn. 2. De situatie in de bezette gebieden wordt steeds grimmiger. Tegen alle internationaal recht in worden de illegale nederzettingen uitgebreid en wordt het leven van Palestijnen onmogelijk gemaakt. 3. Wereldwijd lijkt de meerderheid van de kerken niet bereid om de ontrechte Palestijnen in woord èn daad te steunen. Het blijft vooral bij mooie woorden, zoals ook tijdens de Sabeelconferentie meermaals werd vastgesteld. Het was wel bemoedigend om te zien dat de Iona-gemeenschap uit Schotland de lijn van Sabeel volgt, ook door deelname aan de conferentie. 4. Wereldwijd zijn er honderden conflicten en geografisch gezien is het Israëlisch-Palestijns conflict maar klein. Maar vaak wordt vergeten dat het Israëlisch-Paletsijns conflict door de niet-westerse wereld wordt gezien als de 'etalage' van de westerse 'democratieën'. In die etalage ziet men dagelijks dat het westen wat betreft de mensenrechten een dubbele standaard hanteert, hetgeen diep wantrouwen creëert ten aanzien van de bedoeling van zulke koloniaal westerse landen. Deze dubbele standaard werkt het moslimradicalisme in de hand en is mede oorzaak van de slechte verstandhouding met de Arabische wereld. 5. Tenslotte is het indrukwekkend en inspirerend te zien hoe een klein aantal Palestijnse èn Israëlische personen en organisaties blijven doorgaan met hun werk voor recht en vrede voor alle inwoners van Israël, Palestina en de Golan Hoogvlakte. Met die gedeelde inspiratie kom je na een intensieve conferentie weer terug in eigen land en kerk.
Hier mijn foto's van de Sabeelconferentie, die bestond uit lezingen, gesprek en excursies.