Na zijn korte bezoek aan de Kairosconferentie (zie hieronder) sprak PKN-scriba Arjan Plaisier kort daarna uitgebreid op de studiedag van het Platform Appèl Kerk en Israël (19 sept.) over de nieuwe de brochure Onopgeefbaar verbonden (hier de download op de site van collega Johan van den Berg) . Wederom een balancerende beschouwing met niet alleen kritische opmerkingen bij genoemde brochure, maar ook met scherpe uithalen naar het Kairosdocument en Sabeel. Plaisier levert theologische kritiek naar twee kanten maar komt niet tot een eigen stellingname met consequenties op basis van het internationaal recht (zoals de eigen PKN-nota doet verwachten).
Hier een cruciaal citaat uit de toespraak van Plaisier: "1948 is een teken van Gods trouw. Een opgejaagd volk heeft nu een eigen plekje onder zon. Het is een analogie van de opstanding van Christus. Niet minder, maar ook niet meer. Terecht wordt in de nota [Onopgeefbaar verbonden] genoemd dat dit niet alles zonder kleerscheuren en bloed zweet en tranen is gegaan. Dat voor Palestijnen een en ander een ramp is geweest. Dat is inderdaad waar. Alle licht hier in de geschiedenis draagt zijn eigen duisternis met zich mee. Politiek is altijd ook geweld. Dat is voor mij ook al een aanwijzing, dat we op moeten passen dat wereldse gebeurtenissen een eenduidige vervulling van profetieën zijn, die dan als een keten van het heil wordt gezien. Er zijn slachtoffers, ook van de exodus. Dat mogen we eerlijk onder ogen zien."
Ik vind dit een huiveringwekkende gedachtengang: Waar gehakt wordt vallen nu eenmaal spaanders, in dit geval etnische zuivering van Palestijnen, maar het blijft een analogie van Christus' opstanding. Doet Plaisier niet hetzelfde als wat hij de auteurs van de brochure verwijt en wat hij 'een gevaarlijke move' noemt: De christologie wordt dienstbaar gemaakt aan een daaraan vreemde geschiedopvatting die ons goed uitkomt?
Lees meer: Onopgeefbaar verbonden, een reactie (en persbericht) en Dr. Plaisier waarschuwt voor radicalisering in Israëldebat (RD) en hier de column van IKON-columnist Bram Grandia over de brochure en Tegenstemmen op het weblog van Johan van den Berg